ipse a um (Demonstrativpron.) anhören

er, sie, es selbst / persönlich
im Gen. oft "eigen", z.B.
ipsôrum linguâ = in ihrer eigenen Sprache

ips-
Kasus m f n
Nom. ipse ipsa ipsum
Gen. ipsîus ipsîus ipsîus
Dat. ipsî ipsî ipsî
Akk. ipsum ipsam ipsum
Abl. ipsô ipsâ ipsô
Plural
Nom. ipsî ipsae ipsa
Gen. ipsôrum ipsârum ipsôrum
Dat. ipsîs ipsîs ipsîs
Akk. ipsôs ipsâs ipsa
Abl. ipsîs ipsîs ipsîs