duo, dua, duo
(Num.)
zwei
Kasus
m
f
n
Nom.
duo
dua
duo
Gen.
duôrum
duârum
duôrum
Dat.
duôbus
duâbus
duôbus
Akk.
duô / duôs
duâs
duo
Abl.
duôbus
duâbus
duôbus